Ik ben een lui wicht. Een ouderwets, dom prinsesje dat niet aan haar toekomst denkt en leunt op de zak van haar man. Dat is althans de gangbare gedachte van mijn ambitieuze medemens, omdat ik na de komst van kinderen minder ben gaan werken. Ik zou me meer moeten ontwikkelen en meer carrière moeten maken, want financieel afhankelijk zijn, dat moet je toch helemaal niet willen?
Moeten, moeten, moeten. Vroeger moest je thuisblijven. En moest je naar de huishoudschool en moest je je man zijn krantje en pantoffeltjes aanreiken. Je mocht als moeder niet aan het werk, en deed je dat wel, dan was dat funest voor het gezinsleven. En nu? Nu móeten we aan het werk. Nu móeten we ambities hebben, anders is het funest voor de economie en ben je een conservatieve doos. Lees verder via vrouw.nl
Geef een reactie