Yvonne van der Wal
En toen stond Juf Fatima van de één op de andere dag met een hoofddoek voor de klas. ‘Voor iedereen zal het even wennen zijn’, liet de directie van de chique Gooische (openbare) school in Laren voorzichtig weten. Dit omdat de plotselinge metamorfose niet bij iedereen in goede aarde viel. Hoe zou ik, als moeder, zelf reageren op een leerkracht in hoofddoek?, vroeg ik me af.
Lees verder via vrouw.nl
Elke week mag ik in deze rubriek van wal steken over actuele onderwerpen, maar vandaag ga ik mijn achternaam echt eer aan doen. Het gaat om iets wat me al een tijdje dwarszit en door velen onherroepelijk gezien zal worden als een drol die ik maar gewoon even moet doorslikken. Maar ik ga ‘m niet doorslikken. Ik ga ‘m eruit spuwen en dat werd hoog tijd.
Mijn dwarszittende drol gaat over vriendschapsverzoeken van Facebookknakkers die me direct na het accepteren bestoken met privéberichten waarin ze mij aanspreken met He Scattie, hoeist! Of He hallo. Ik werdt nieuwschierig van je profeil. Mischien kunnen we kenis make, en vervolgens ongevraagd hun telefoonnummer verstrekken (en dan beledigd zijn dat ik niet reageer).
Lees verder via vrouw.nl
Advocates in kokerrok, ambtenaren in rokjes en laarzen, en iets te veel bloot in de openbare ruimte. Onder het mom van (valse) beschaafdheid kan het allemaal echt niet meer. Ik word onderhand recalcitrant van die overdaad aan ‘fatsoensfetisjisme’.
Terwijl moderne pornobeelden steeds (b)analer en grover worden, lijkt de anti-blootterreur in de dagelijkse praktijk juist flink aan te zwellen. Ook het Nijmeegse Kandinsky College wordt niet blij van iets te veel paradijskostuum. Want oeioei, het zal je maar gebeuren dat je geconfronteerd wordt met een navel en een schouder!
Lees verder op vrouw.nl
En toen ontplofte Twitter gisteravond vanwege het rokjesverbod van het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West. Arme Martin Bril. Hij zou zich omdraaien in zijn graf. Want een (ietwat kort) rokje dragen? Dat is tegen het blote … eh … pardon … zere been van de teamleider Stadsloket. Zelf ontplofte ik ook.
Toen ik #rokjesgate voorbij zag komen dacht ik in eerste instantie dat deze kledingeis door een man was gesmeed. Een man à la ChristenUnie. Het type dat vindt dat zijn vrouw vier seizoenen lang in dikke wollentruien en hooggesloten blousejes dient te lopen, omdat…lees het origineel hier verder.
‘Kind kwijt? Hoe krijg je het voor elkaar. Kind beroofd? Hoe kun je dat als moeder niet gezien hebben? Een negenjarige hummel die niet is opgewassen tegen het manipulatieve vermogen van een pedofiel: tja, dat krijg je ervan als je je kind achter de computer parkeert!’ Waarom oordelen we zo snel?
Wanneer een kind iets akeligs overkomt, komen onherroepelijk de standaardvingertjes richting de ouders. Het is het zondebokmechanisme dat steevast in werking treedt zodra er een dramatische dan wel onthutsende gebeurtenis plaatsvindt.
Recente reacties