Yvonne van der Wal
Waarom laat je je kat überhaupt buiten lopen, roepen mensen wanneer een kat zonder pardon is vergiftigd of gedood. Nou, misschien wel omdat het levende wezens zijn, en geen collectie porseleinen poppen die je goed moet opbergen in de vitrinekast. Omdat katten net zoveel recht hebben op frisse lucht als wij, in tegenstelling tot de beesten van deze wereld. Juist dierenbeulen horen achter slot en grendel te zitten!
Lees verder via vrouw.nl
Er zijn nog altijd te weinig vrouwen in topfuncties: een schamele 7.1 procent. De oplossing? “Een Nederlandse au pair of oppas aftrekbaar maken voor fulltime werkende vrouwen” schrijft ondernemer Annemarie van Gaal in De Telegraaf. “Veel vrouwen nemen na de komst van kinderen een nietszeggend deeltijdbaantje dicht bij huis, maar in deeltijd haal je de top niet.” Ik las haar betoog met een vracht diepe zuchten.
Nietszeggend deel-tijd-baan-tje. Hoewel ik de algehele inhoud van haar opiniestuk op zich begrijp, zijn het vooral deze twee woorden die ervoor zorgden dat mijn nekharen de door haar zo bejubelde ‘top’ bereiken. De minachting spat ervan af.
Lees verder via Vrouw.nl
Only adult-vakanties, een kinderverbod in restaurants en het liefst ook in de supermarkt/trein/het vliegtuig/waar dan ook. Als het om kinderen gaat wordt er al snel gereageerd alsof het gaat om kakkerlakken: Iieeuw, weg ermee! Let wel, ándermans kinderen. Want die van onszelf zijn uiteraard altijd brave troetelbeertjes (geweest) of zúllen zich in de toekomst altijd zo gaan gedragen. En wij volwassenen? Wij misdragen ons helemaal nooit!
Mijn dochter is inmiddels een heerlijke puber, maar ik kan ze nog goed voor de geest halen. De misprijzende blikken toen….Lees verder via vrouw.nl
Zeventien landen bezoeken in een jaar tijd, snorkelen in een koraalrif, een maandje wildkamperen tussen de zeerotsen of backpacken tussen de olifanten: het staat natuurlijk reuzeinteressant op je vakantie-cv. Maar ik? Ik ga naar Zeeland. Klinkt misschien wat minder spannend dan een plek als Nieuw Zeeland, maar voor mij tenminste wel nieuw.
Jonge vrouwen die zichzelf transformeren van formaat ‘small’ naar ‘extra extra small’ en dat vol trots met voor- en nafoto’s exposeren op Instagram. ‘Kijk eens hoe dun ik nu ben? Kom maar op met de complimenten!’ Ik maak mij daar dik om, en niet zo magertjes ook.
Ik – maat 38 en al vanaf puberteit binnen de BMI-zone – schrik me elke keer een ongeluk als mijn ogen geconfronteerd worden met ledematen die akelig dicht in de buurt komen van satéprikkers en luciferhoutjes.
Lees verder via Vrouw.nl
Recente reacties