‘Mam, wil je extra fruit meenemen als je naar de supermarkt gaat? Ik wil wat gezonder gaan eten,’ vraagt m’n puberdochter. ‘Maar liever geen bananen.’ Even denk ik dat ze in de ban is van de zoveelste biogardehype. ‘Wat is er mis met een banaan?’ vraag ik stellig. ‘Nou, niets, maar…ik voel me een beetje ongemakkelijk als ik op school een banaan eet. Je weet wel…ze zijn daar nogal oversekst.’
Lijnende puber is als een vegetarische carnivoor
‘Hm. 59 kilo,’ mompelt ze onthutst. ‘Ik wil op mijn lijn gaan letten.’ Terwijl ik ’s morgens met mijn puberdochter in de badkamer sta, zie ik haar voor het eerst uit eigen beweging op de weegschaal staan. De momenten waarop haar gewicht werd gecontroleerd kwamen tot nu toe louter voor tijdens bliksembezoeken aan het ‘consternatiebureau’ of tijdens medische schoolonderzoeken. Er flitsen direct flarden van anorexiahorror door mijn hoofd. Lees het origineel hier verder….
Recente reacties