Yvonne van der Wal
Breken met je ouders, het blijft een taboe. ‘Het is toch je moeder/vader, zoiets doe je toch niet?’ wordt er al snel met fronsende wenkbrauwen geroepen. Maar hoezo niet? Ze bestaan toch echt: ouders die een betere zuigkracht hebben dan de best geteste stofzuiger uit de consumentengids. Moeder of vader wórden kan vrijwel iedereen; moeder of vader zíjn is heel andere koek. Lees verder…
‘Mam, wil je extra fruit meenemen als je naar de supermarkt gaat? Ik wil wat gezonder gaan eten,’ vraagt m’n puberdochter. ‘Maar liever geen bananen.’ Even denk ik dat ze in de ban is van de zoveelste biogardehype. ‘Wat is er mis met een banaan?’ vraag ik stellig. ‘Nou, niets, maar…ik voel me een beetje ongemakkelijk als ik op school een banaan eet. Je weet wel…ze zijn daar nogal oversekst.’
‘Als ik de kinderen in bed leg, denk ik soms: Yes! Ik ben zeven uur van die kleine fuckers verlost.’ Deze uitspraak van Siska Schoeters in De Morgen, maakte veel reacties los. Want hoe haal je het in je hoofd om zoiets over je bloedjes te roepen? Maar ik geef haar groot gelijk. Hèhè, eindelijk nóg iemand die niet alsmaar de schijn ophoudt. Lees hier het origineel
De haarlakbussen rinkelden. De toren van shampooflessen stond op het punt om op de vloer te kletteren. In de etalageruiten ontstonden barsten, de muren vertoonden scheuren en de mensen vluchtten naar buiten. Terwijl ik door de drogist liep, dacht ik even dat er een aardschok gaande was; het voelde als een 7 op de schaal van richter. Maar nee. Het waren de doordringende stembanden van mijn indertijd tweejarige dochter. Lees het origineel hier verder…
*Artikel Vrouw/Telegraaf
Er zijn vijf typen traktatie-ouders: de ‘sobertjes’-ouder, de ‘oh jee, het is weer zover’-ouder, de ‘ja, we hebben er weer zin in!’-ouder, de überhoffelijke ouder en de ‘artistieke kunstenaar’. Tijdens de mijlpaaltraktatie van onze dochter was ik nog de ‘artistieke kunstenaar’ (denk: de naïeve ouder). Mettertijd werd ik vanzelf…Lees verder…
Recente reacties