‘En wat denk je? Ja, ik heb ook altijd wat…wéér een hernia! Ik ben nog maar net bekomen van mijn driedubbele bronchitis en chronische blaasontsteking en nu dus alwéér last van mijn rug. Mijn medicijnkastje puilt zowat uit, maar het helpt allemaal niks. Om moe van te worden, en het houdt maar niet op. Weet je wat het is…mijn werkgever vraagt gewoon te veel van mij. Ik ben ook niet de jongste meer en hij laat me voortdurend met van alles en nog wat slepen. En mijn chef denkt me maar in te kunnen plannen wanneer het hem uitkomt. Tja, dan krijg je dat. Nog even en ik lig weer weken plat hoor, als het zo doorgaat. Blijven bewegen? Oh, maar ik niet hoor. Dat helpt niet bij mij, dan wordt het alleen maar erger. Nee, mijn huisarts zei de vorige keer tegen mij dat ik dan niets mocht doen. Dus ja, toen lag ik maar thuis, ik verveelde me dood! En niemand die dan ook gewoon even vroeg hoe het met me ging, fijn hoor. Ze hebben het volgens mij allemaal te druk met zichzelf en met hun Social Media. Sommige mensen zitten werkelijk de godganse dag te facebooken en droppen de meest onbenullige dingen. En dat moet ik dan weer lezen, pfff. Aan sommige mensen heb je dus eigenlijk gewoon helemaal niks als het erop aankomt.
Maar goed, even genoeg over mij. Hoe is het met jou? Ja…ja…Oh echt? Hahaha, ik ken dat. Zo had ik laatst nog ruzie in een winkel, met een jochie dat aan het voordringen was. Ik zeg: hallo jongeman, ík was aan de beurt hoor! Kreeg ik me toch een grote mond! Die jongelui van tegenwoordig zijn zó brutaal. Ik sta ook altijd in de verkeerde rij lijkt het wel. Echt…áltijd als ik bijvoorbeeld in de supermarkt ben dan kies ik de verkeerde rij. Dan weer moet er een rol verwisseld worden, dan weer staat er zo’n overjarig mens moeilijk te doen met muntjes of dat treuzelt met pinnen, dan weer zit die caissière oneindig te beppen met een collega. Wat kunnen sommige mensen ouwehoeren zeg, sjongejonge. En die rij naast me gaat dan ondertussen in een sneltreinvaart, hè, ken je dat. Heb je het trouwens al gehoord? M. en R. gaan scheiden! Wat een nieuwtje hè? Ach ja, het verbaast me eigenlijk niks. Zij is volgens mij ook niet de gemakkelijkste, hoor. Ze was altijd aan het zeuren en vitten. Zij was heel negatief, niets wat hij deed was goed genoeg in haar ogen. Ja, vind je het gek dat hij er op een gegeven moment de stekker uit wilde trekken. Zo iemand vréét energie en is alleen maar met zichzelf bezig. Zulke mensen zijn niet voor reden vatbaar, hebben geen énkele zelfreflectie en praten alleen maar over zichzelf of hun eigen situatie. Net als mijn ex, dat was ook zo’n energievampier. God, wat ben ik blij dat ik van hem af ben. Dat was werkelijk waar zo’n ongelooflijke eikel! Tja, in een relatie is het toch een kwestie van geven en nemen, ja toch! Naar elkáár blijven luisteren en blijven communiceren, anders gaat het niet werken en dat gaat dan uiteindelijk ten koste van jezelf. Sommige mensen kun je dan ook maar beter uit je leven bannen, vind ik. Of zo veel mogelijk uit de buurt blijven…Wat zeg je? Ja, dat vind ik ook. Au! Pff, ja sorry hoor, maar dat was mijn rug weer. Ik kan er niets aan doen. Zie je wel, die medicijnen werken niet bij mij. Zo stom. Zo’n arts zou toch moeten weten wat hij geeft? Ik moet denk ik maar weer eens mijn huisarts gaan bellen. Sjongejonge zeg, dat heb ík weer!’
© Yvonne van der Wal
Geef een reactie