Yvonne van der Wal
Het is egoïstisch om geen kinderen te krijgen. Ondanks de met moeite verworven emancipatie en keuzevrijheid, zijn er nog altijd mensen die lijken te denken dat je een kronkel in je hoofd hebt zitten als je zegt geen kinderen te willen. Maar ik begrijp de bewust kindvrije mensen wel.
‘Waarom wil je kinderen? Ben je niet bang dat je er spijt van krijgt?’ Het zijn vragen die nooit aan zwangere vrouwen worden gesteld.
Lees verder via vrouw.nl
En toen stond Juf Fatima van de één op de andere dag met een hoofddoek voor de klas. ‘Voor iedereen zal het even wennen zijn’, liet de directie van de chique Gooische (openbare) school in Laren voorzichtig weten. Dit omdat de plotselinge metamorfose niet bij iedereen in goede aarde viel. Hoe zou ik, als moeder, zelf reageren op een leerkracht in hoofddoek?, vroeg ik me af.
Lees verder via vrouw.nl
Advocates in kokerrok, ambtenaren in rokjes en laarzen, en iets te veel bloot in de openbare ruimte. Onder het mom van (valse) beschaafdheid kan het allemaal echt niet meer. Ik word onderhand recalcitrant van die overdaad aan ‘fatsoensfetisjisme’.
Terwijl moderne pornobeelden steeds (b)analer en grover worden, lijkt de anti-blootterreur in de dagelijkse praktijk juist flink aan te zwellen. Ook het Nijmeegse Kandinsky College wordt niet blij van iets te veel paradijskostuum. Want oeioei, het zal je maar gebeuren dat je geconfronteerd wordt met een navel en een schouder!
Lees verder op vrouw.nl
Er zijn van die beroepen waar bar weinig respect voor lijkt te zijn. Leerkrachten hebben toch zoveel vakantie? Ja, ze hebben gemiddeld genomen wellicht wat meer vakantiedagen als je het vergelijkt met andere beroepen. Maar mág het alsjeblieft?
Even voor de beeldvorming: ik ben geen docent, maar een moeder die in de ogen van mevrouw Bussemaker ’teert op de zak van haar man’.
‘Kind kwijt? Hoe krijg je het voor elkaar. Kind beroofd? Hoe kun je dat als moeder niet gezien hebben? Een negenjarige hummel die niet is opgewassen tegen het manipulatieve vermogen van een pedofiel: tja, dat krijg je ervan als je je kind achter de computer parkeert!’ Waarom oordelen we zo snel?
Wanneer een kind iets akeligs overkomt, komen onherroepelijk de standaardvingertjes richting de ouders. Het is het zondebokmechanisme dat steevast in werking treedt zodra er een dramatische dan wel onthutsende gebeurtenis plaatsvindt.
Recente reacties